Z głowy ciekła mi krew. Najemnicy nieśli mnie w stronę jakiejś karczmy.
- Szybciej patafianie, bo zaraz zginie! - krzyknął najemnik.
- Co mnie obchodzi jakiś młokos, zaraz sam go będziesz, niósł. - odkrzyknął drugi.
W końcu dotarliśmy do karczmy. Cała karczma od razu wzniosła wzrok na mnie z przerażeniem.
- Wanda! - zawołał jeden z najemników. - Masz jakieś wolne łóżko?
Wanda od razu bez słowa, zajrzała pod ladę, pomachała głową, wzięła klucz, i zawołała najemników.
Potem położyli mnie na łóżko, a ja zamedlałem... słyszałem tylko:
- Zawołajcie Zielarkę, i dowódcę, byle szybko!

Jeden z twoich ludzi przyszedł z Leśną zielarką - Sagittą.
- Co mu jest? - spytała spokojnie zielarka.
- Rozbił sobie głowę. - powiedział jeden z najemników.
Sagitta wyjęła z woreczka jakieś rośliny. Zdjęła na chwilę bandaż z głowy, i potarła lekko o nią.
- Kto tu jest odpowiedzialny? - spytała zielarka.
- Ja! - odezwałeś się. - Jestem tu dowódcą.
- W takim razie, dziś wieczorem powinien wyzdrowieć, jednakże za jakąś godzinę, trzeba zrobić, mu pewien napój. Woda, te zioła, oraz 3 krople czerwonego wina. Wszystko dokładnie wymieszać, i dać mu się napić.
- A i jeszcze jedno! - dodała zielarka. - Za mą interwencje, płacisz 100 szt złota.
... (Odpowiedź Arcy Maga).

Zacząłem się budzić...
Otworzyłem oczy, zobaczyłem, że przytargali mnie do łóżka. Nade mną. Stała jakaś kobieta i krzyczała.
- Obudził się, Obudził się!
Zbiegło się zaraz kilku najemników.
- Idźcie po dowódcę, szybko! - krzyczała kobieta.
Ja wstałem, i spytałem.
- Czy to wy się mną zaopiekowaliście?
- Tak.
Bez zastanowienia, sięgnąłem po mieszek (100 szt złota) i rzuciłem kobiecie, i wyszedłem z karczmy.
Ktoś z nich krzyczał.
- Nie możesz, wracaj!
Nie słuchałem ich.
Po jakimś czasie zwołany przez jednego z najemników, zobaczyłeś, że mnie już nie ma
...

Spojrzałem na najemnika. Wyróżniał się tym, że miał "cięższą" zbroję.
- Zwią mnie Greg. - spojrzałem na niego.
- Wracaj, odpocznij trochę. - powiedział do mnie.
- No dobrze, jednak że nie zabawię tu zbyt długo. Jestem myśliwym i z tego żyje.
Najemnik, wziął mnie zaramię i poszedłem z nim do karczmy.
Wróciłem do miękkiego łóżka odpocząć.